วันพฤหัสบดีที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2552

บทนำ

เคยเกิดอาการเหล่านี้กับคุณบ้างไหม เกลียดวันวาเลนไทน์ ไม่ชอบเห็นหนุ่มสาวเดินจูงมือกันตามห้าง เวลาเห็นเพื่อนสาวควงมากับหนุ่มหล่อ พ่อรวย เรามักแอบหวังว่า พ่อหนุ่มคนนั้นต้องมีข้อเสียอะไรบ้าง หรือ เขาจะรู้ไหมนะ ว่าเพื่อนเราน่ะ มัน…. สู้เราไม่ได้สักนิด ถ้าคุณมี อาการ ตรงกับ ข้างต้นครบทุกข้อ เรื่องนี้ไม่เหมาะกับคุณหรอก เราขอแอบแนะนำอย่างสุภาพและหวังดีว่า หนังสือธรรมะ หรือ แนวทางจิตวิทยา อาจจะ เหมาะ กับคุณมากกว่า เพราะเรื่องนี้เหมาะกับสาวโสดที่มีจิตใจงดงามอย่างเราๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถึงจะเป็นสาวโสด ไม่มีแฟน แต่เราไม่จำเป็นต้องมีหัวใจที่หม่นหมอง บางครั้งเราอาจเบื่อวันวาเลนไทน์ และแอบนึกสะท้อนใจเวลาเห็นหนุ่มสาวเดินพรอดรักกันตามห้าง แต่มันก็แค่รู้สึกจี๊ดๆคันๆตามธรรมดามนุษย์ แต่ไอ้ที่จะให้เราไปนั่งแช่งชักหักกระดูกใคร หรือโดยเฉพาะยิ่งเพื่อนรักแล้ว การหักเหลี่ยมโหดย่อมไม่เกิดขึ้นเป็นแน่ เพราะชีวิตคน ไม่ใช่ละคร ไม่ใช่การ์ตูน ที่ตัวละครร้ายสุดๆจะมากลับใจเป็นคนดีที่โลกยอมรับในภายหลังได้ในชั่วเวลาสองชั่วยาม หรือเพื่อนที่เราฆ่าไปแล้ว จะฟื้นคืนชีพได้ ด้วยน้ำอมฤตวิเศษ เพราะฉะนั้น ทำอะไร เราต้องคิดให้มาก

แล้วทำไม้ทำไม คนดีๆอย่างเรา ถึงยังโสดสนิทได้มาจนทุกวันนี้ พระเจ้า ทำไม ท่านไม่เข้าข้างเดี๊ยนเลย ผู้หญิงร้ายๆหลายคน (ไม่ได้เจาะจงว่าใคร) ทำไมถึงมีผัวกันไปครีกโครม พวกหญิงดีดี เราก็สรรเสริญด้วยที่คุณได้มีคู่สมบูรณืแบบ แต่เดี๊ยนล่ะ วีรสตรีที่โลกลืมหรือไง ทำงานก็เก่ง ไม่จู้จี้ ขี้บ่น รายได้พอเลี้ยงตัวเองได้ หน้าตาก็อยู่ในข่ายดี ชาติตระกูลการศึกษา ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร ทำไมเพชรอย่างเรา ถึงไม่มีผู้ใดมาขุดพบ ชาวบ้านร้านตลาด เพื่อนร่วมงาน หัวหน้า ลูกน้อง ต่างพากันสรรเสริญถึงความน่ารักน่าฟัดของเรา แต่มิใย เรายังโสด โสดมาจนถึงสามสิบ

อ้อ พูดไปแล้วอาจจะงงกับคำว่าโสด เพราะพวกเราบางคน ก็ไม่เหมาะกับคำว่า โสด ซะทีเดียว เพราะพวกเธอมีหนุ่มๆทั้งน้อยใหญ่ มาคอยวนเวียนแจกขนมจีบล้านปีอยู่เสมอ ตามสำนวนไทยที่ว่า หมาหยอกไก่ บางรายก็หยอกกันมานานนม จนเพื่อนทั้งก๊วนวิวาห์มีลูกกันไปแล้ว คู่เราก็ยังหยอกกันไม่เลิก อีหลอบนี้ ก็ไม่รู้จะโทษใคร บางพวกก็ไม่ได้มีแค่กิ๊ก มีแฟนเลยค่ะคุณ คบกันจริงจัง ญาติผู้ใหญ่รู้จักมักจี่ เพื่อนฝูงยอมรับ รูปสมบัติ ชาติสมบัติ การศึกษา เหมาะสมดั่งกิ่งทองใบหยก แต่ฝ่ายชายก็ยังไม่เคยเอ่ยปากขอวิวาห์ งานนี้ ก็ไม่รู้แบบไหนจะเก๊กซิมกว่ากัน

สุภาษิตโบราณที่ว่ามาแต่ช้านาน ‘ช้าๆได้พร้าเล่มงาม’ เราก็เชื่อมั่นมาแรมปี แต่พอผ่านร้อน ผ่านหนาว (หมายถึง ฤดู) มานานเข้า เอ ที่เห็นมา มีแต่พวก ‘พบไม้งามเมื่อยามขวามบิ่น’ กันทั้งนั้น ชายหนุ่มที่เหมาะสมเดินมาเข้าทางเรา เราก็ต้องชะตาเขา เขาก็ปิ๊งเราสุดๆ แต่…ดันมีเมียแล้ว ขวานมันบิ่นแบบนี้ เราก็ไม่เอา พวกนี้ชอบทำให้เราต้องครวญเพลงของกบ ทรงสิทธิ์ว่า น่าจะเจอกันมาตั้งนาน ก่อนที่เธอจะเป็นของใคร… ปาฏิหารย์ไม่มีจริง

พวกเราบางคน ความโสดเกิดจากตนเองและ/หรือครอบครัว เลือกมาก ตั้งสเป็คไว้สูง ป๊าม๊าบอกว่าไม่ต้องรีบอาหมวย อั๊วเลี้ยงลื้อได้ คนจะมาชอบลื้อ ถ้าเลี้ยงไม่ได้ดีเท่าอั๊วกะม๊า ลื้ออย่าไปสน เฮ้อ ก็เชื่อมาแบบนี้อยู่ตั้งนาน จากความเชื่อ กลายเป็นความจริง ว่าในโลกนี้ไม่มีใครเลี้ยงเรา รักเราเท่าป๊าม๊า แล้วจะทำไงดีหล่ะทีนี้ เพราะพอสามสิบ ป๊ากะม๊าแกก็เริ่มออกอาการกังวล แต่แกไม่แสดงออกเพราะไม่อยากกลับคำเสีย เดี๋ยวลูกอีจะว่าเอาได้ ก็แสดงออกมาในรูปแบบเทรดดิชั่นแนล คือ พาลูกเพื่อนมาเจอกัน กินโต๊ะแชร์ก็หนีบเราไปด้วย พยายามจะหาคู่ให้เราก็ว่าได้ บางพ่อแม่ก็ไปดูดวง ผูกดวง พวกเราบางคนก็เปลี่ยนชื่อ ดิฉันก็ด้วยคนหนึ่ง แต่ไม่ใช่เปลี่ยนชื่อเรียกสะมีนะคะ เปลี่ยนเพื่อการงาน เพื่อชีวิตโดยรวมๆค่ะ ไม่เชื่อเหรอ โอเค โอเค เรื่องคู่ด้วยก็ได้ นิดนึง

ว่าถึงเรื่องหมอดู อยากรู้ว่าคนโสดอยากดูดวงหาเนื้อคู่เกิด กับเหล่าบรรดาเมียหลวงแอบดูว่าสามีจะมีเมียน้อยไหม กลุ่มไหนมีจำนวนสูงกว่า ดิฉันว่า เราน่าจะลองทำสถิติดู ถ้าบรรดาท่านหมอดูทั้งหลายให้ความร่วมมือนะ แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะตามจรรยาบรรณแพทย์แล้ว จะไม่เปิดเผยอาการของคนไข้ หมอดู เป็นหมอ ประเภทหนึ่ง ก็คงยึดหลักการเดียวกัน แต่ที่แน่ๆก็คือ เชื่อว่า คำถามที่ว่า คุณหมอคะ หนูจะเป็นเนื้อคู่เมื่อไหร่ เนื้อคู่หนูจะเป็นใคร แล้วหนูมีดวงได้แต่งงานไหม สามคำถามนี้ คงติด top ten คำถามยอดฮิตของทุกค่ายหมอดู

ที่สุดของที่สุดแล้ว เราก็คงต้องพึ่งเพื่อนนี่แหละ เห็นเขาว่าสำเร็จมาหลายคู่แล้ว ไม่เชื่อ อย่าลบลู่ บรรดาสาวสวยหนุ่มหล่อคู่ฟ้าเมืองไทยที่ลงเอยกัน เห็นพอถูกคนสัมภาษณ์ถามว่า เจอกันได้ยังไงคะ คำตอบยอดฮิต ก็คือ ‘อ้อ เพื่อนแนะนำค่ะ’ ‘อืม ลิลลี่เป็นเพื่อนของน้องสาวครับ’ ‘เราเจอกันในงานแต่งงานเพื่อนสนิทค่ะ’ ถ้อยความเหล่านี้เราได้ฟังกันมาจนเกือบจะเชื่อว่า เพื่อนนี่แหละ จะพาเราไปเจอเนื้อคู่ เราก็ลงทุนบรรจงแต่งตัวซะ เวลาไปงานเลี้ยงกับเพื่อน งานแต่งเพื่อน โอย แต่ทำไมไม่บังเกิดผลกับเรานะ คิดดูสิ รอบตัวคุณเอาเข้าจริงๆ มีถึงสิบคู่ไหม ที่ได้แต่งงานกับเพื่อนของเพื่อนที่เจอที่งานแต่งงานของเพื่อน เอ้อ พูดเอง ยังงงเองเลย ไอ้ประเภทเพื่อนนัดบอดให้ ก็ทำกันมาแทบจะทุกยุคทุกสมัย แต่วิธีนี้กับเรามันไม่ได้ผลอ่ะ มันไม่คลิ๊ก

ถ้าประเด็นเหล่านี้ ไม่ใช่ แล้วทำไม เราถึงไม่ได้แต่งงานซะที นี่ก็สามสิบแล้วนะ ไม่ได้เดือดร้อน แต่สงสัย อยากรู้ อย่าเข้าใจผิด ดิฉันไม่ได้เดือดร้อนจริงๆ อยู่คนเดียวก็ได้ สบายดีไปอีกแบบ แต่ก็สงสัยอ่ะ เราไม่ดีตรงไหน หรือว่าเราดีเกินไป เอ แล้วทำไมเพื่อนเรามันได้แต่งกันไปเกือบหมดกลุ่มแล้ว เป็นคำถามที่อยากรู้ แต่ไม่อยากถาม…

หวังว่าบทความนี้ แม้จะช่วยให้คุณเจอเนื้อคู่ หรือได้แต่งงานไม่ได้ในเร็ววัน เพระาดิฉันก็ไม่ได้มีพรวิเศษ และถ้ามีก็คงใช้กับตัวเองก่อน แต่หวังว่า มันจะเป็นเพื่อนคุณได้ ขอแอบบอกว่า ยุคสมัยแบบนี้ พวกเราโชคดีขึ้นมาก เศรษฐกิจไม่ค่อยดี การเมืองก็ยุ่งๆ ที่เราไม่ได้แต่งงาน ก็โทษเศรษฐกิจ การเมืองกันไปหล่ะ ไม่รู้เกี่ยวกันตรงไหน แต่ก็โทษๆไปเถอะ คนฟังเค้าเข้าเอง แต่ก็หวังว่า ไม่คุณก็ชั้น เราคงได้บทสรุปที่ลงตัวกับชีวิตในไม่ช้าค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น