วันอาทิตย์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2554

ตระเวนร้านน้ำชา-กาแฟเก๋ทั่วเชียงใหม่ สนองใจตัวเอง 2


ร้านที่สามต้องพูดยาว เพราะไปกินสองวันติด เริ่มจากไม่ชอบ เป็นชอบ และติดหนึบ อยากรู้แล้วใช่ไหม ชื่อร้านแสนน่ารัก "หอมปากหอมคอ" รู้จักร้านนี้จากหนังสือแนะนำ แถมเพื่อนรักยังย้ำว่า เข้าไปสุดซอยนิมมาน 1 มีร้านขนามหวานน่ารัก ที่เขียนว่า Heartmade Patisserie เราก็คาดหวังไว้สูงมาก ซอยนิมมาน 1 นี่ก็ตื้นมากนะ แต่เราหาไม่เจออ่ะ เจอแต่บ้าน แล้วจบเลย แต่ต้องขอบอกว่าร้านนี้เขาดัดแปลงบ้านตัวเองมาเปิดร้าน ด้านหน้าจะเป็น hotel เล็กๆ ชื่อ Casa 2511 ถ้าเจอป้ายบ้านพักนี้ก้เดินทะลุเข้ามาด้านหลังจะเห็นห้องกระจกที่ไม่มีอะไรเลย ทำนองคล้ายห้องนั่งเล่นของบ้านใครเขา แต่ก็คงไม่ใช่ ในร้านจะมีสามีภรรยาวัยรุ่นเจ้าของร้าน ชื่อคุณชะกับคุณต้น นั่งๆ ยืนๆ เดินๆ เล่นคอมอยู่ คุณอาจจะยังงง เพราะมองเข้าไปก็ไม่เห็นขนมนมเนยโชว์ไว้สักนิด ลองเข้าไปเถอะค่ะ แล้วจะงงยิ่งกว่า และถามตัวเองว่า เขาขายอะไร หรือ เขาจะขายของไหมเนี่ย เมนูก็เขียนใส่กระดานดำไว้มั้งถ้าจำไม่ผิด ในร้านมีกลิ่นขนมกะโกโก้หอมอบอวน แต่ก็ยังมองหาของที่จะข่ายไม่เจอ ดิฉันเลยตัดสินใจถามว่า ขายอะไรคะที่นี่ เจ้าของร้านผู้หญิงอัธยาศัยน่ารักมากๆ บอกให้รู้ว่า ขายโก้โก้ร้อน-เย็น บราวนี่ กล้วยหอมทอดซอสส้ม สามีดิฉันบอกว่า เอามาทุกอย่างเลยครับ (ใจปล้ำนะพี่) แต่ก็ถามว่าแล้วของอยู่ที่ไหนครับ เจ้าของร้านคนเดิมบอกว่า เดี๋ยวทำเลยค่ะ เราสองคนงงมาก อ้อ คนเชียงใหม่ จังหวะชีวิตเรียบง่าย จะขายของก็ไม่ต้องทำโชว์ไว้ เดี๋ยวจะไม่สด สั่งเดี๋ยวนั้น ทำเดี๋ยวนี้ แต่ไม่นานมาก ดิฉันก็ได้ โกโก้เย็นมาทานก่อน เห็นแล้วช็อคอ่ะ แก้วเล้ก ข้นมาก เหมือนจะเป็น muesli โกโก้มากกว่าเครื่องดื่ม เสิร์ฟมากับก้อน coco freeze มันคือ โก้โก้แบบเดียวกันนี้เอาไปแช่แข็ง ทำเป็นเหมือนก้อนน้ำแข็ง ดื่มไปอึกแรก จุกมาก โกโก้จุกอก บอกไม่ถูกว่าชอบไหม รู้แต่ว่าหยุดดื่มไม่ได้ และก็หยุดแทะก้อน coco freeze ไม่ได้ด้วย หมดแก้วแล้วก็อยากจะสั่งช็อตต่อช็อต

ส่วนสามีได้โกโก็ร้อนมาทาน อร่อยมากอีกเช่นกัน เขาชอบมาก ไม่หวาน แต่เข้มข้น คนที่ไม่ชอบโกโก้คงไม่ต้องมา เพราะจะถอยทัพไม่ทัน แต่คนไหนที่เป็น cocomania ขอให้จงมาเถิด กลับไปนอนละเมอที่โรงแรมแน่นอน
กล้วยหอมทอดซอสส้ม ก็ดูง่ายมากนะ แอบสบประมาทว่า เฮ้ย ชั้นก็ทำได้นะแบบนี้ แต่อร่อยค่ะ อร่อยแบบชั้นคงทำไม่ได้อ่ะ ข้าน้อยขอคารวะ
และแล้วบราวนี่อุ่นร้อนก็มาเสิร์ฟ เป็นบราวนี่หนึบแฉะแบบที่เราชอบ หอม อร่อย ไม่หวานมาก ชอบเลยแหละ แต่เมื่อเราสองคนโดนโกโก้ร้อน-เย็น ตัดกำลังไปเสียแล้ว บราวนี่จากนี้จึงดูจะมากเกินไปที่จะรับประทาน
ระหว่างทานก็ได้มีการพูดคุยกัน เจ้าของร้านก็แนะนำที่ทานร้านอื่นๆอีก อัธยาศัยดีมากเลยล่ะค่ะ ทานเสร็จจะจ่ายตังค์ เจ้าของร้านไม่มีเงินทอน เลยบอกเราว่า ไว้ค่อยมาจ่าย ทั้งที่รู้ว่าเราเป็นนักท่องเที่ยว เฮ้ย ไว้ใจกันขนาดนี้เลย แต่เราก็ไม่ยอมอ่ะนะ เลยให้ตังค์เขาไว้แล้วค่อยไปเอาตังค์ทอนพรุ่งนี้ หาเรื่องชวนแฟนมากินต่ออีกรอบก่อนกลับกรุงเทพฯ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น